Białe ląki lęgowe, Czarne Owce
Prawdopodobnie nie znajdziemy miejscowości pełniejszej legend i opowieści jak region Onikszt, który ma tak wiele malowniczych okolic i ciekawych zabytków. Znajdziemy tu również miejsca narodzin słynnych klasyków literatury litewskiej – Antanas Baranauskas, Antanas Vienuolis, Jonas Biliūnas.
Udamy się do muzeum-zagrody Liudviki i Stanislovasa Didžiulai. W okresie zakazu prasy w gospodarstwie istniało centrum dystrybucji prasy. Stara garderoba, która zachowała się do dziś w obiekcie, zasłaniała przed oczami żandarmów wejście do przegrody, gdzie przechowywana była zakazana prasa litewska, przyniesiona przez księgarzy. Tutaj, dzięki materiałowi wizualnemu, narracji i zadaniom, zagłębimy się w historią litewskich kolporterzy książek jako zjawisko historyczne, ocenimy trudności prasy litewskiej na przestrzeni dziejów, będziemy pisać gęsim piórem, zagramy w improwizowaną grę „Kolporterzy książek -żandarmi”.
Zwiedzimy pierwsze muzeum pamięci na Litwie – stodołę poety i biskupa Antanasa Baranauskasa, w której powstał słynny wiersz „Anykščių šilelis” (Puszcza oniksztańska), dom-muzeum pisarza Antanasa Vienuolisa-Žukauskasa, w którym znajduje się ekspozycja związana z życiem i twórczością pisarza.
Wspinamy się i dotrzemy do „Światła szczęścia”. „Światło szczęścia” to nagrobek pisarza Jonasa Biliūnasa na wzgórzu Liudiškės. Tu pochowany jest pisarz, a na jego grobie wzniesiono pomnik zwany „Światłem szczęścia”. Nie tylko mieszkańcy Onikszt, ale także goście z całej Litwy uważają, że to wzgórze jest magiczne i że można tu uzyskać szczęście. To prawda, jeśli chcesz, aby pragnienie się spełniło, musisz to osiągnąć, wspinając się po stromych 86-stopniowych schodach w kierunku Światła Szczęścia, nie rozmawiając z nikim.
Cofniemy się w czasie setki lat temu, kiedy na terenie Litwy stały drewniane zamki. Udamy się do kopca Šeimyniškėliai, na którym stał niegdyś największy zamek we wschodniej Litwie. Uważa się, że znajdował się tu zamek litewskiego władcy Mindaugasa. A na dziedzińcu średniowiecznego zamku obok kopca sprawdzimy celność oka i siłę rąk strzelając z łuku lub rzucając włócznią.
Po przyjeździe do jedynego na Litwie Muzeum Koni, gdzie dowiemy się wielu ciekawych rzeczy o koniach, narzędziach rolniczych i pojazdach, zobaczymy również unikalne eksponaty filatelistyki, wojennej i rzeźby z drewna. Będziemy mieli okazję przejechać się konno lub przejechać wozem zaprzęgniętym w konie.
W Muzeum Konia zwiedzimy też prawdziwą zagrodę auksztocką, przypominającą początek XX wieku, gdzie przywita nas gospodyni. Tutaj poznamy zwyczaje i rytuały cleba pieczenego w starożytności, tradycje rodzinne, a także zapoznamy się ze starożytnymi naczyniami gospodarstwa domowego. Każdy będzie miał niepowtarzalną okazję ukształtować i upiec własny bochenek chleba w rozpalonym piecu. Podczas pieczenia chleba skosztujesz wiejskiego posiłku i zagrasz w starożytne litewskie gry.
Tutaj przejedziemy przez wierzchołki drzew – szlak Lajai. To pierwszy taki szlak w krajach bałtyckich i w całej Europie Wschodniej. Tutaj wzniesiemy się na wierzchołki drzew, a po wejściu na znajdującą się na wysokości 21 m wieżę widokową ujrzymy zakola rzeki Święta i panoramę słynnej puszczy oniksztańskiej. Zobaczymy również najsłynniejszy i drugi co do wielkości kamień na Litwie – Puntukas. Według legendy diabeł niósł kamień wielkości z domem i chciał go rzucić na kościół w Oniksztach, ale pianie koguta mu przeszkodziło i kamień pozostał w puszczy. Na jego powierzchni wyryte są płaskorzeźby litewskich pilotów, którzy przekroczyli Atlantyk, Steponas Darius i Stasys Girėnas.
