Przyroda i legendy Auksztoty (Aukštaitija)
Auksztota – największy region etnograficzny Litwy, charakteryzujący się różnorodnością dialektów i etnokultury. Podczas wycieczki odwiedzimy krainę Nalšia, którą otaczają różne historie i legendy wschodniej Litwy. Wsie lub strumienie nazywane są tutaj nazwami pogańskimi. To kraina jezior i lasów, której centrum są Święciany (Švenčionys). Pod względem wieku, miasto jest mniej więcej w tym samym wieku co Wilno. Położone jest w szczególnym miejscu – na dnie starej, głębokowatej, suchej doliny, gdzie wciąż znajduje się źródło rzeczne Kūna. Święciany byli ulubionym miastem wielkiego księcia Witolda, zwiedzone nawet Napoleonem Bonapartem, a w słynnej powieści „Wojna i pokój“ miasto opisał sam Lew Tołstoj.
Region Święciany jest bogaty w różnorodne gatunki ziół, o czym świadczy korzystne położenie geograficzne. Regionalne pola, lasy i łąki są bogate w różnorodne zioła. Sama natura pomogła stworzyć typowy dla tego regionu biznes – zbiór ziół. Tutaj odwiedzimy jedną z najstarszych fabryk przetwórstwa zielarskiego w krajach bałtyckich i Europie „Švenčionių vaistažolės“, która działa i pielęgnuje tradycje od ponad stu lat. Mała firma zajmująca się skupem ziół, która rozpoczęła swoją działalność w 1883 roku. Dziś – fabryka „Švenčionių vaistažolių” – zakład przetwórstwa zielarskiego z nowoczesnym wyposażeniem technologicznym i laboratoryjnym, nagrodzony wieloma ocenami i certyfikatami, a jego produkty docierają nawet do Japonii. W fabryce zielarskiej w Święcianach zobaczymy, jak różne zioła, które pochodzą z przyrody, stopniowo stanowią się herbatą, a po wycieczce skosztujemy nawet różnych rodzajów i smaków produkowanej tutaj herbaty.
Kelionę tęsime į patį seniausią Lietuvos nacionalinį parką – Auktaitijos nacionalinį parką, kur nuo aukštų parko kalvų atsiveria puikūs vaizdai į ežerus, laukus ir miškus. Užsuksime į Aukštaitijos nacionalinio parko sostinę – Palūšę. Tai nuostabus gamtos kampelis su viena seniausių medinių šventovių – Palūšės bažnyčia. Ši bažnyčia buvo pastatyta be pjūklo ir vinių, o jos aštuonkampė varpinė – vienintelė tokia šalyje. „Įženk geras, išeik geresnis”, – linki užrašas ant Palūšės šv. Juozapo bažnyčios durų.
Kontynuujemy naszą podróż do najstarszego Parku Narodowego w Auksztocie, skąd z wysokich wzgórz parku rozpościerają się wspaniałe widoki na jeziora, pola i lasy. Zwiedzimy stolicę Parku Narodowego w Auksztocie – Połusze (Palūšė). Jest to cudowny zakątek przyrody z jedną z najstarszych drewnianych kapliczek – kościołem w Połuszach. Kościół ten został zbudowany bez piły i gwoździ, a jego ośmioboczna dzwonnica jest jedyną tego typu w kraju. „Wejdźcie dobre, wyjdźcie lepsi” – napis na drzwiach kościoła św. Józefa w Połuszach.
Podczas programu „Pokazowe pieczenie sękacza (šakotis)”nie tylko poznamy historię powstania sękacza, jakie one są w różnych krajach świata, zobaczymy cały proces produkcji, ale także będziemy w nim uczestniczyć i oczywiście wszystko próbować. Ponadto jest to jedyne miejsce na Litwie, w którym można skosztować własnego pieczonego sękacza na otwartym ogniu.
Zwiedzimy jeden z najbardziej pamiętnych symboli Parku Narodowego w Auksztocie – młyn wodny Ginučiai. Drewniany budynek młyna z duchem dawności z zachowanym antycznym autentycznym wyposażeniem, mostem i zaporą. W młynie znajduje się muzeum, które opowiada historię chleba od ziarna do stołu. Mówią, że często zjawia się tu diabeł młyna w Ginučiai …
Zwiedzimy również jedyny na Litwie muzeum pszczelarski, którego strzegą rzeźby pogańskich bogów, przyjrzymy się bliżej tajemnicom pszczelarstwa. Pospacerujemy po terenie muzeum, posmakujemy miodu lub odpoczniemy w hamakach. W interaktywnych eksplozjach wewnątrz zwiedzimy dom pszczelarzy, warsztaty, a nawet sam ul. Będziesz zaskoczony, gdy dowiesz się, że żyją tu również trzy prezydenckie kolonie pszczół.
Wejdziemy na legendarny Ladakalnis. Jest to jeden z najbardziej imponujących obiektów Parku Narodowego w Auksztocie. Góra o wysokości 176 m, geomorfologiczny pomnik przyrody z naprawdę wyjątkowym widokiem. Ze szczytu Ladakalnis można zobaczyć aż sześć jezior położonych między obszarami leśnymi. A wspinając się na szczyt góry, nie zapomnijcie zanieść kamuszek i zostawić na ceglanym ołtarzu ofiarnym. Są to dary dla bogini Łady, gdysz darując ludzie spodziewają się na jej życzliwość. Na górze poczujemy szczególne uczucie, które dostarczają otwierające się widoki, autentyczne otoczenie, prawie nietknięta przyroda i najwyraźniej potęga krążących wokół starożytnych legend.
